Gebeurtenissen

Gebeurtenissen

Haar dagboek

in haar dagboek staat

opeens

KANKER

voordien geen hoek

in ’t ziekenhuis die

zij niet eerder al

gezien had

ze was er thuis

zogezegd

KANKER

het stond er echt

al klonk

de klank van dokters

stem nog tussen

hoop en vrees

zo werd het zaad

van twijfel gezaaid in

de verschraalde grond

van het bestaan

waar hoop een

laatste kans begiet

doch aangetaste

wortels

rakelings mist

nu staat de dood

aan randen van de

akker als oogst die

veel te vroeg

geoogst wordt

wacht op de zeis

ter dood

lijkt tijd tekort

voor afscheid

is de eeuwigheid

waarover men

spreekt als een

opgeschoten scheut

uit dorre aarde

rijpt zaad van de dood

gezaaid door landman zelf

tot rijpe aren

geplukt bij het ontwaken

van vroeg morgenrood

Als de herinnering maar blijft

al die tijd

dat wij daar woonden

aan de rand

van Schoone Haas

buren zagen gaan

en komen waar

anderen de jaren

met ons deelden

we niet

vergeelden aan elkaar

omdat men onderling

wel wist

hoe om te gaan met

vreugd  - verdriet - gemis

maar tijd

sluit hier en daar

een deur waar hij

weer an’dre opent

en dat zo vinden wij

mag nu gevierd

dus heffen wij het glas

tot op de bodem  leeg

klinken

op wat geweest is

en op tijd die komt

al wordt die niet geweten

maar dat geeft niet

als de herinnering maar blijft