
taal van verbeelding
Op deze website wordt in de loop van de komende maanden, gewerkt aan nieuwe items en een andere indeling.
Dorpsdichterweetjes /
Maandgedichten ( in HvH )
Meer weten over Poëzie aan de Gouwe ?
Klik de pagina aan in de bovenbalk
__________________________
Dorpsgedicht November 2020
Voedselbank
ook in ons dorp is hij er
de voedselbank
waarop ons geweten rusten kan
al zit ruimhartig geven ons blijkbaar
in het bloed is onlangs nog gebleken
evenals vrijwillig tijd besteden
doch die bank hij is bekleed
met stof tot nadenken heeft
een patroon van uitgetekend leed
een kleur schaamrood die past bij
onze wangen deze bank bestaat bij gratie
al jaren op poten van de welvaart
toch is dat raar als men steeds
in alle toonaarden over crisis spreekt
toch staat hij daar die bank
voor wie het niet al te breed
maar werkelijk nodig heeft - alleen het
voelt zo ongemakkelijk zo vreemd
steeds weer je hand op moeten houden
Laantje november 2020
Dorpsgedicht Oktober 2020
Rade(n)loos
je wilt het niet toch val je
als blad met herfstperikelen
dat doelloos rondzwerft
weet je je geen raad meer
geen lid van 't dorpsbestuur in een
verloren uur werd gedeletet
het vurig vaderlijk pleidooi
begin dit jaar voor de
gewenste struikelruimte
het zou wat het heeft niet
mogen baten geen gedogen
je moest het hier bij laten
nu ligt het dorp waarvoor
je door het vuur ging
er besluiteloos bij
is burgerij onvermoed de klos
nu beleid en wat dies meer zij
toch struikelblok geworden is
opnieuw vervreemdt de politiek
zich van haar kiezers
zijn er alleen nog maar verliezers
misschien heeft de kersverse
kinderburgemeester niet verlegen
wel een geste om uit
de crisis te geraken en heeft ze
ongetwijfeld iets met waarheid
ik zou haar raadplegen
Laantje 26-06-2020
Dorpsgedicht september 2020
Openluchttheater
zacht buigen grassen
als ras artiesten
in het open veld
doorlopend telt
de voorstelling
tientallen bezoekers
de vroege vogels waren er
het eerst nadat de maan
zich had gewassen
libellen wisselden
van zitplaats bij het
volgende bedrijf
de kauwen – eksters
en de duiven zij
schuiven allemaal aan
en wind applaudisseert
bij vlagen ach deze
zomerdagen is het
vrij entree
laantje
n.a.v. opgedane inspiratie in het Gouwe Bos
Dorpsgedicht Augustus 2020
Dorpsgedicht Juli 2020
Hun wereld
het houten speelhuis
nabij de Peppelhorst
wordt ark om in te wonen
trots roepen ze
'iedereen aan boord'
de jongste van de twee
klimt op het dak
en schreeuwt zo hard ie kan
'land in zicht' de ark
vindt zich een weg naar ’t droge
de glijbaan vormt een springplank
naar de schommels
ze gaan ervoor om als het effe kan
de hoge hemel te bewegen tot
een aarde die menswaardig is
steeds hoger want hoog is
lang niet hoog genoeg
hoger moet het
hoger dan naastgelegen flat
er wordt niet gemeten
niet herijkt
niet gewikt - gewogen
niet gelet op kleurverschillen
afstand is een deur te ver
hun kinderwereld waagt
een toekomst waar kansen
spelend slagen
Laantje 24-06-2020
(aangepaste versie van een eerder gedicht)
Dorpsgedicht Juni 2020
Gouweplein perikelen (observatiegedicht)
het is er onwerkelijk rustig
al staat men buiten echter in de rij
tikt men lustig los op toetsenbordjes
verbinding moet in deze tijd - let men
niet op de kraai die korstjes brood pikt
Superpapa hangt als een boodschap
aan de arm van mama ik vraag me af
hoe lang dat vol te houden is - wenst men
aan de promenade vader vast een fijne dag
in de hoop dat hij ook nog sterk zal ruiken
men ruilt er goud in voor geld
maar 't blijft ondanks de euforie materie
daarom wil de actie steeds verlengd
doch in de Doorsteek gaan de ogen open
desnoods verkopen ze je een bril
nieuw op het plein zijn mondkapjes
ze schreeuwen om het hardst
geen grapjes je hebt ons nodig
al waren ze eerst nog overbodig - blijft het
opvallend stil waar horen gepromoot wordt
het Cultuurhuis taalt ernaar weer plek van
kunst te mogen zijn - waar de bieb hen naar
de Kroon steekt zitten zij nog steeds op slot
misschien ligt de sleutel tot succes wel daar
waar perfectie nagestreefd wordt
Laantje 27-05-2020
Dorpsgedicht April 2020
Een wereld op zijn kop
m'n fiets staat beneden
in de schuur
niet dat ik hem zie
ik weet hem
en zadel hem op
al naar gelang berichtgeving
die van haar staat er ook
en nog veel meer of minder
van belang
op de parkeerplaats beneden
staan vrij veel auto's te grazen
alsof er iets of iemand
een heilig besluit heeft genomen
zelf ben ik nog even
boodschappen wezen doen
aan het Gouweplein - alleen -
het was duidelijk dat er
een hamsterplaag heerst
uitsluitend 'ik eerst' lag nog
in de lege schappen
thuisgekomen bleek er
een bos bloemen gestuurd
door twee kinderen
een vorm van Corona troost - een
je weet maar nooit hoe het loopt
gebaar - lief erg lief
en geurend naar hoop
alles lijkt op zijn kop te staan
de schuur en de parkeerplaats
boven
het is even wennen
luchtfietsen
al trapt het heerlijk licht
en tanken auto's niet meer
heilig verklaard gratis
schone lucht
echt het zal anders worden
Laantje 21-03-2020
Dorpsgedicht februari 2020
Speech
de speech werd afgestoken
ingeluid het nieuwe jaar
de spreker hij had lont geroken
en bleek alras van zessen klaar
de speech bevatte lessen
zonder een opgestoken vinger
was ook niet zomaar geste
veeleer advies voor goed beginnen
de speech sprak over toewijding
oud woord 't moet bijna uitgelegd
heeft iets van zelfkastijding
dat is wellicht teveel gezegd
de speech had ook een woord geleend
struikelruimte – nieuwe taal
ze waren beide welgemeend
en toegelicht in een verhaal
de speech was ook voortvarend
de speech had eveneens iets authentieks
de speech had iets verklarends
de speech bedoelde wellicht iets
te zeggen over solidarikwijt
Laantje 23-01-2020
n.a.v. Nieuwjaarsspeech
Burgemeester Nieuwenhuis
Dorpsgedicht Januari 2020
De tijd tikt door
Het jaar is opnieuw aan ons voorbij getrokken
Voordat we 't wisten zaten we er middenin
Soms waren we held of liepen we op sokken
Soms blij, dan weer verdrietig of daar tussenin
Nu het nieuwe is gekomen, het nieuwe jaar
Wij opnieuw geen invloed hebben op de tijd
Hebben we iets weg van kuddedieren, klaar
daar weer te grazen waar de leider goed lijkt
Tweeduizendtwintig luidt het jaartal heden
Niet ontevreden grazen we alsnog naar meer
Zo zijn we eenmaal hier in 't aards beneden
Verstrikt geraakt in kapitalistisch zaad
Dat altijd opbloeit ten koste van het tere
De tijd tikt door, ach wie behoed ons voor 'te laat'
Laantje 02-01-2020
Dorpsgedicht December 2019
Vervaging
De Kerstman en Sint – Nicolaas
trekken samen in oktober al
hun feestelijk decemberspoor
daarbij gaat de één de ander
niet meer voor
nog even en ze wisselen
met regelmaat van plaats
Sint op de slee en de
Kerstman op het paard
blaten schapen bij het Dierendal
dat voor het kindje en de kerststal
wederom geen plaats is
liggen in supermarkten
op het Gouweplein marsepein
en kerstkrans broederlijk
naast elkaar ziet de
commercie kans ons vroeger
van beide te doen snoepen
totdat straks geen mens
meer weet welk verhaal
erachter heiligmannen en
het heilig kerstkind steekt
koopt men bij C & A
die toch gebleven is
een sjiek – de – friemel – kleed
dat past bij ieder feest
Laantje 11-11- 2019
Dorpsgedicht November 2019
Observaties
vannacht is de tijd verzet
het dorp later uit slaap gewekt
wordt op zijn zondags wakker
bedekt steeds meer bladgoud straten
vanaf zes hoog biedt schouwspel
van de herfst een kleurig vergezicht
belicht het groen in Groenswaard
glansrijk zijn eigen doodsbericht
de wandelschoenen aangedaan gaan
richting Noord waar het Stationsplein
deels nog niet spoort met zijn
bestemming vanwege renovatie
bij Bethel loopt na het gezegend
motivatiewoord de overvolle Kerk leeg
schuin tegenover hangt jeugd jeugdig
voor de Moskee – ook dit is Waddinxveen
verder gaat het richting Zuiveringspad
waar waterplas ter rechterzijde even huivert
dan langs een stukje nieuwe natuur
zo puur – je wordt er uitgelaten van
langs nieuwbouw van de Brede School
aan rand van de Oranjewijk
Willem Alexander voelt zich daar
ongetwijfeld thuis alsook de Regenboog
kom – op naar huis
het uur dat extra was is lang alweer voorbij
Laantje 27-10-2019
Dorpsgedicht Oktober 2019
Wad een weekend
het was wad dat weekend
lang maar mooi
niet mooi omdat het lang was
maar mooi omdat
het was voordat het was
mooi om wat er maanden aan
voorafging
mooi omdat de tijd
daar niet tegen bestand was
mooi vanwege de vrijwilligheid
daarom werd dat weekend lang
er was veel te horen – zien
er was veel te doen
er was weinig wat niet was
er werd veel uitgekraamd
veel aangereikt om ook te doen
daarom was dat weekend lang
en zij was er en hij – ik ook
en jullie allemaal en
de taal was er de muziek
de verkoop het publiek
en waar nodig de techniek
het was een lang weekend
vanwege etcetera etcetera etcetera
te lang voor dit gedicht want
dat moet nu eenmaal passen in
het kader van deze krant
Laantje 18-09-2019
n.a.v. 3 daags festival WadCultureel 2019
Dorpsgedicht September 2019
Het dorp op z'n kop
acht rondes waren het
het werk aan de rotonden
een klus niet niets
voor voetganger en fiets
het werd een lange sessie
rechts rijden omgeleid naar links
als was het een politieke kwestie
hoe komt men toch bij 't Gouweplein
begon de middenstand te mauwen
het dorp in zijn geheel ontwricht
als een gedicht dat weer niet rijmt
maar het is gefikst we rijden weer
als een autist onze bekende rondjes
wat het gekost heeft deert ons niet
maar als ik nu op zo'n rotonde fiets
auto's plots af zie remmen
ben ik geneigd te denken
dat kan wel eens gaan botsen
Laantje 29-08-2019
Maand/dorpsgedicht Augustus 2019;
Nieuw Syrië
dit land
dit vader – moederland
mijn land – weggevaagd
land van verwanten
geboortegrond
mijn wieg stond er
ongevraagd
dit land
mij lief
het is verwond geraakt
dwars door het hart geschoten
alsof het zachte steen was
tranendik beton
het doet de tanden knarsen
veroorzaakt brok in keel
dit land mijn land
god geeft er geen acte de precense
wie zegt me
mijn part in wartaal
waar onze kansen liggen
nu toekomst slechts een
vondst lijkt van de tijd
en in een tentenkamp
verdwaald
Laantje 12 -07-2019
Bij een kunstwerk van Syrisch kunstenaar
Ismat Mahmoud ontmoet op een bijeenkomst van
vluchtelingenwerk Waddinxveen
Onderstaand gedicht is voorgedragen voorafgaand aan de raadsvergadering van 10 juli 2019
Mijn dorp
van jongsaf aan
is dit mijn dorp ik
heb het op zien groeien
de koeien in de wijde wei
de akkers groen en korenblij
het was er rustig
ik gelukkig maar
dit dorp het dijde uit van
slungelachtig naar gezet
werd anders van karakter
dit dorp – mijn dorp
er werd gesloopt – gebouwd
ben er getrouwd in het oud
maar statig huis van de gemeente
gelegen langs de Gouwe doch
wie koopt daar nog wat voor nu
door geldgebrek
tijdens economisch hoogtij notabene
men de zorg aan jeugd niet meer
kan lenigen – ach toch dit dorp
zouden zijn genen aangetast zijn
dit dorp – mijn dorp waar
het nieuwe huis van de gemeente
voor tonnen is verbouwd
ach waren het maar regentonnen om
het lekkend water op te vangen
dit huis het huis van de gemeente
wanneer er regen op de koepels druist
verstaat men niet de ander dat zal
toch niet symbolisch zijn bedoeld
dit dorp – mijn dorp waar
dorpsbegroting gaten trekt in het
maatschappelijk domein
zijn huid hoe hachelijk en duur
verkoopt aan 't kapitaal dat
bio logisch hout verstookt waarin
het stikt van de subsidies
– ja zo geschiedde -
dit dorp – mijn dorp
en dat van vele anderen
ik woon er zeer waarschijnlijk
tot aan mijn laatste ademtocht
waarbij ik terugkeer tot het stof
om er opnieuw te aarden doch
het zou toch al te pijnlijk zijn
als dit leven door wat of wie dan ook
niet op zijn juiste waarde wordt geschat
Laantje 23-06-2019
Maandgedicht juni 2019
Even maar
we brengen het ieder jaar opnieuw
te berde dat verachtelijke
derde Rijk van toen
we gedenken het even dichterbij
de gesneuvelden
zij die verhongerden
verraden zijn of raadsel bleven
we gedenken ze even dichterbij
al die bommen al die kogels
al die inhumane slagen twee trage
minuten vragen ons om stil te zijn
hier waar steenkoud een naald
prikkelend naar hemel wijst
schuldige of redder een vraag
waarop het antwoord zwijgt
zolang de vrijheid ons verblindt
vrede niet in onszelf begint
laantje
mei 2019
(bij de dodenherdenking op 4 mei)
Best een beetje trots op hier als dorpsdichter aan mee te hebben mogen werken.
Onder het artikel lees je het gehele gedicht.
Waddinxveen - Het vernieuwde Stationsplein in Waddinxveen is maandagmiddag 8 april officieel geopend. En met de herinrichting zijn ook 'de reizigers' weer teruggeplaatst; dat wil zeggen twee van de drie. De derde is na diefstal nooit meer teruggevonden. Om de bronzen beeldengroep 'Wachtende reizigers' van wijlen kunstenaar Willem G. van de Hulst weer enigszins compleet te maken, werd ter vervanging van het derde beeld een plaquette geplaatst door de wethouders Kirsten Schippers en Hannie van der Wal met daarop een gedicht van dorpsdichter Piet Hardendood.
' s Nachts losgerukt uit de verbeelding, keerde je nooit meer terug'; zo klinkt de eerste zin van het gedicht van de dorpsdichter. Het verwijst naar de diefstal in het jaar 2015. De nu 17-jarige Cune Bergman was er min of meer getuige van. Ze kwam terug van een feestje en zag een paar mensen in de weer met de beelden. Ze waarschuwden haar ouders en die belden vervolgens de politie. Twee reizigers wisten hierdoor te ontsnappen aan het boevengilde al raakten ze wel beschadigd, één reiziger werd buitgemaakt. Hardendood droeg zijn gedicht voor, maar moest zo nu en dan even stoppen vanwege het geluid van een passerende trein.
Wachtende reizigers
's nachts losgerukt uit de verbeelding
keerde je nooit meer terug
zelfs geen gerucht wees ons een spoor
trok jouw teloorgang een bange wissel
op het beeld waar wij voor stonden
voelt bronzen jas zo zwaar als dieplood
kom dichter schrijf ons lichter verbeeldt
in leesbaar handschrift hem die
tegen wil en dank is afgereisd
naar een bestemming onbekend
kom dichter schrijf
zet het ontbrekend deel van ons
weer op de rails
Laantje april 2019
Piet Hardendood
De straat van toen
nu ik er ben
ben ik niet in wat was
de buurt
de straat van toen
lijkt
zonder hart
zonder hen
ik ben er
ouder nu
het was mijn jeugd die
woonde op de straat
in poortjes achteraf
op grondgebied
gepikt
van vriendjes
de lege lucht van nu
hing vol met
zelfgemaakte vliegers de
wind geraakte blijkbaar
uit een andere hoek
de melkboer
de kolenboer
de bakker
de kruidenier
de groenteman
de voddenboer
de scharensliep
niet één heb ik gezien
alsof ze zich elders
verzameld hebben
het straatbeeld ligt
erbij alsof ik
er nooit gewoond heb
Laantje 25-03-2019
betreft; de Meidoornstraat/Sniepwijk
waar ik een groot deel van mijn jeugd doorbracht.
Massa's energie
duurzaamheid
mode trefwoord in
de media dat scoort
de eeuw
hiervoor had gas
overenthousiast
vlam gevat
maar nu
nu het als het ware
menstrueert
op het randje
van de overgang
zoekt politiek
nog een verband
dat past bij de
transitie
biomassa centrales
gepland in landelijk
gebied lijkt
op een politieke
blunder nu
filterdunne fijnstof
stof geeft tot
protesten waarbij
de vraag opkomt
of het milieu
ten lange leste
daar vriend'lijker
van wordt
doch
in een dorpsgebied
waar nog veel groen
gespot wordt
biedt het – natuurlijk -
kansen maar
rijst hier de vraag
wie er dan
werkelijk gezond
en warmpjes bij zal
zitten
laantje 20-02-2019
Winkelwagen(s)
ze staan daar
naast elkaar
in het winkelcentrum
twee maal twee rijen dik
eenmaal twee van de collega
eenmaal twee van concurrent
en andersom
één rij van de tweemaal twee
altijd langer
eenmaal boven aangekomen
doet een lijstje
armen boven je bewegen
handen pakken van alles
soms de leegte
meer dan broodnodig word je
gevuld
onderop is er zonodig ruimte
voor het desgewenste krat
bij de kassa wordt afgerekend
en soms zelfs
het geduld nog ingepakt
afhankelijk van de gekozen rij
dan word je voor even
achter een auto geparkeerd
verlost van
het zwanger van de welvaart
weer teruggebracht naar
de rijen tweemaal twee
vraag ik me af
waarom toch is steeds één rij
van de tweemaal twee
altijd langer
Laantje 23-06-2018
( situatie W.C. Gouweplein Waddinxveen )
Gelukkig Nieuwjaar
het ligt opnieuw achter ons
het oude jaar
het is geschiedenis geworden
het miste geen seconde
het heeft soms wonden opgelopen
het heeft ze ook geheeld
het nieuwe werd
zoals gewoonlijk
knallend en vervuilend ingeluid
vertikte de tijd te wachten
op het wensen van geluk
sloop snel en druk het jaar weer binnen
alsof het bezinnen wil voorkomen
want stel je voor
geen allesoverheersend rendement
geen gewiekst politiek statement
geen vlucht maar thuiskomst
geen discriminatie
geen ongelukkige relatie
geen blind geloof
geen Oost Indisch doof
geen salariskloof
geen dorp uitgerookt
geen opgestookte massa
geen overmatig rinkelende kassa
geen uiteindelijke lege dop
geen zogenaamde gunst
geen linke kunstjes flikken
geen overbodige protesten
geen smoes om 't vege lijf te redden
geen hollen – vliegen – rennen
geen noem maar op
wel als 't even kan ons nestelen
in ruimte van de tijd
waar omdenken ons het beste wenst
laantje 01-01-2019
Intocht
Sint afgemeerd aan kade
van Waddinxveense Nesse
waar in het kader van
wat klein geluk kinderen
onschuldig wachten
volwassenen van gedachten
wisselen
over wat in opspraak
is geraakt over wat men
ervan maakt 't feest van de
bisschop op zijn paard en
Pieten die cadeautjes geven
voor 't eerst begroet door
Evert Jan als eerste burger
en zonder protesten
voor of tegen
nu het dan toch daar over
gaat heb ik als DichtPiet wel
een geste want alle ruimte
tussen zwart en wit daagt uit
tot compromisssen en begrip
omdat geen enkele kleur
gemist kan worden
maar 't was net ofdat men
dat hier al die tijd al wist
Laantje 24-11-2018
Kennismaking
dit dorp
het heeft geen dichter nodig
werd onlangs in een twitter
nog gezegd en
waarom zou het zwichten
voor zijn woorden – immers
dit dorp geworden uit het veen
gelegen op een steenworp
afstand van de grote steden
heeft heden zo zijn eigen taal
recht toe recht aan zoals het
op neer gaan van de brug
dit dorp waar tot voor kort
god en politiek zich konden vinden
in het ene woord recht nu zijn rug
steekt borst vooruit
om door te dringen naar de
oneindigheid van nieuwe tijd
dit dorp heeft volgens vorige
burgervaders geen eigen identiteit
al doet de ongerustheid over
biomassa anders raden want
dit riekt of het nu stinkt of niet
naar ware eensgezindheid
doch dit dorp het heeft geen
dichter nodig – dit Waddinxveen dat
als een parel aan de Gouwe schittert
rijmt als het ware op zichzelf
nu het bestuur – hoe democratisch -
de burger vraagt om mee te praten
nee wat moet je met zo iemand
die met zijn potlood scherp geslepen
het dorpse wel en wee beschrijft
over wat er zich zoal afspeelt
misschien wel danig overdrijven zal
het is tenslotte een poëet
Laantje 29 -10 -2018
Piet Hardendood
Dorpsdichter
Waddinxveen - Waddinxveen is een dorpsdichter rijker. Piet Hardendood is donderdag 13 september uitgeroepen tot 'dorpsdichter van Waddinxveen'.
Tijdens een bijeenkomst van de Dichters op Donderdag in Gouda, waar Piet Hardendood werd gevraagd een bijdrage te leveren aan de avond, werd hij tot zijn eigen grote verrassing aan het einde van de avond uitgeroepen tot dorpsdichter van Waddinxveen.
Piet Hardendood kreeg in het bijzijn van tientallen collega's en publiek uit handen van Chris Bellekom (één van de oranisatoren van Dichters op Donderdag) een ganzenveer overhandigd, een symbolisch gebaar.
Hardendood heeft als opdracht mee gekregen om over twee jaar onder de dichters van Waddinxveen een opvolger te zoeken. In navolging van het stadsdichtersschap in Gouda is 'de eerste dorpsdichter van Waddinxveen' een erebaan die op eigen wijze ingevuld kan worden. Piet Hardendood is al vele jaren actief in literair Waddinxveen en omgeving en is beheerder en oprichter van zowel de dichterskring (opgezet in 2011) als het gedichten-atelier.
Zie voor meer informatie: www.gedichten-atelier.net en www.dichterskring.nl
Werken in opdracht
Afscheid
schrijnend is het
schrijnend om wat na jaren
weer gevonden is
moet losgelaten
schrijnend
nu adem is gestokt van hem
die zeer bekwaam en zo perfect
bereid was het lieve leven van de ander
echt naar een hoger plan te tillen
omdat hij wist dat het
de wereld mooier kleuren zou
schrijnend is het
nu zijn humor geen deuren meer
zal openen tenzij nog onverwacht
een god goedkeurend en goedlachs is
schrijnend
nu hij het groen niet meer zal zien
de zomerbloemen en de zon die hij
wilde weten vanwege de panelen
en vogels trots pikkend in de tuin
op vetbollen van pret - of herfst
die met een schuin oog ons de winter lonkt
schrijnend is het
te zien
dat pure eenvoud die hij liefhad
het moet verduren in het graf
schrijnend
te weten dat een mens
van vlees en bloed
niet meer ontmoet het leven
-----------------------------------------------
Bovenstaand gedicht is een voorbeeld van een in opdracht geschreven gedicht bij overlijden.
Ook bij andere gelegenheden waar bij te denken valt aan jubilea etc. behoort dit tot de mogelijkheden.
Bij interesse kunt u contact met mij opnemen.
Nieuwste gedichten
Het kan anders toch?
zou het
langdurig helpen
het almaar erover praten
zou het
zou het
ons helpen
de persconferentie
de vragenfrequentie daarna
de wetenschap
de onderzoeken
de vaccinatieprikken
de fascinatie op
er steeds maar
over dichten
zou het
helpen
de angst
de afstand
geen hand – omhelzing
geen kus
geen feestje
geen etentje met velen
zou het
zou het kapje dat ons
monddood maakt
helpen
ik help het niet hopen
we zouden sterker
moeten zijn dan dat en
in onszelf geloven
dat
het anders kan
in deze wereld
toch
Laantje 07-12-2020
De wereld is niet van iedereen
wat levert het op
een waarheid te staven
nationalisme te verkopen
als trots van een natie
wat levert het op
met een witregel en wat
spaties trek ik
eveneens
gelovige dogma's in twijfel
die schrijfsel van 't gelijk
wat levert het op
hete hoofden koude harten
mijn en dijn het blijkt
de pijn van
gelovige oorlogen
er wordt gezongen
de wereld is van iedereen
maar is dat wel zo
de wereld is niet van
wie dan ook
deze aarde is – voor
wie dan ook – hebben
van wat dan ook
is slechts gave
Laantje 26-11-2020