Nieuwe gedichten

Geestdrift

die tuin van toen

je verdwaalde er vanwege

de geuren

ieder seizoen

kwam je haar tegen en hem

werd je gewaar

hoe de hemel verlegen

tegen hen lachte

die tuin van toen

je bracht er je tijd door

als in het eeuwige groen

van je jeugd

bedacht je

hier wil ik sterven

worden begraven

als deugd of ondeugd

het maakt je niet uit

als

het maar met verve gebeurd

Piet Hardendood augustus 2021

Onwerkelijk

ik lig er niet

maar ben er neergelegd

nu droom ik dat ik

dood ben maar

niemand zegt hier iets en

alles ligt hier bloot

als dit zo blijft

er niemand schrijft dat

het maar tijdelijk is dan

zal ik moeten aarden

hemelhoog

maar eerst wil ik dan

jou nog zoeken en

hen die jij mij baarde

nog één keer

oog in oog als het kan

met allen

die ik lief gehad heb

toch ben ik bang

dat het bij dromen blijft

ik verlang dan ook

te weten dit –

of ik er neergelegd ben

of wetenloos er lig

Piet Hardendood aug. 2021

Incest

je hoort nog

het grind knerpen

in de poort

en je weet

moeder wind

overal doekjes om

dus je slikt als

het hek dichtvalt

de deur opengaat

laat het niet

waar zijn

nooit verhoord

ooit was dat zo

nu jaren later

is grind uit

de gratie

woon je in een flat

net groot genoeg

voor 't verdriet

er is geen grind

geen hek meer

maar toch

klinken nieuwe

geluiden

hetzelfde

Piet Hardendood juni 2021

Jij

jij

die me liefhebt

mijn ogen dept

zonodig openzet

jij

die mij als geen ander

kent

steeds weer een lente

in mijn oproept

mijn bloed als een

rivier doet stromen

jij

die mij hier en nu

rechtop zet als

de bomen en niet

als blad laat vallen

jij

die mijn dromen

uitleest

terwijl ik ze niet

meer weet

en mocht ik slapen

op het moment suprême

ben

jij

er plaatsvervangend

in het uur van mijn

verlangen

ik

ik kom niet bij je

in de buurt

Piet Hardendood juni 2021

Zomerdroom

we bloeien weer open

in de slotscène van de tijd

begint de zomer

een dringend reveil

groen krijgt

een nieuwe statuur in

het spectrum van kleuren

vliegen

vreemde vogels in formatie

aan als pleitbezorgers van

een nieuwe orde

de vraag komt op

hoe hoog de bomen

zullen groeien deze zomer

hemelhoog zou kunnen

als we dromen

waarheid laten worden

Piet Hardendood juni 2021

Zijn

we gaan te gronde aan

kleinigheden

wit brood of bruin

bloemen schuin

afgesneden de

vaas wijd of nauw

wanneer testen

een prik

wanneer hij wanneer ik

dood of levend

geloof – geloof het

of niet

we gaan te gronde aan

kleinigheden

lui of actief

wel of niet naar

de dokter waar

spui ik mijn grief

jokt er iemand over

reanimeren of niet

we gaan pijnlijk

te gronde aan grote

en kleinere kleinigheden

zolang we niet beseffen

wie we werkelijk

zijn

Piet Hardendood mei 2021

Avondlicht

de liefde is

eeuwig mooi in het licht

van de dood

nooit eerder werd zij

op die wijze

schoots gewekt

de liefde zij

komt herinnerend

tot leven in

het spectrum van de rouw

daar rekt zij zich uit – trouw

in het quotum van de dagen

alle spijt van voorheen

krijgt er een vrijplaats

zo schijnt liefde in

het licht van de dood het

diepste rood desnoods

met bloed omgeven

Piet Hardendood mei 2021

Oversteken

die twijfel

wel of niet bij het oversteken

je bedenkt

toch met je

goeie been gedaan

je hebt je jas nog aan en

denkt hardop hoe het voorjaar

zachtjes aan doet

lijkt de hondenpoep met

enige zekerheid neergelegd

je denkt aan de zakjes

waarin je ook je brood kunt doen

hoe plastic het milieu belast

stikstof gereduceerd moet worden

is twijfel omgeslagen in

verwardheid

houd je je jas maar aan

de zomer lijkt nog ver weg

Piet Hardendood 04-04-2021

Huiveringwekkend

jouw stem

zo huiver zuiver

uit duizenden herkenbaar

ongeacht omstandigheden

jouw stem

die zonder splijtzucht

delen wil

binnen het spectrum

van de vrijheid valt

voor velen in het niet

nu de tijd gebroken aan

hun voeten ligt

waarin

mis leiders bidden om

naar hen te luisteren

jouw stem

zo huiver zuiver tussen

alle stemmen uit één mond

hetzelfde liedje zingen

jouw die stem die eeuwenlang

en tijd gebonden

danst op het

dunne koord der waarheid

ook nu weer wordt hij niet

door ons herkend

Piet Hardendood 05-05-2021

Wegkijken

het is het paardje in galop dat

langs de wallekant

een pop ziet liggen

zonder ogen kijkt het grote kind

de andere kant op waar

schapen vredig grazen in

het zand liggen verwende schelpen

doof voor de zee te drogen

in de zon is

alle schijn als schaduw neergestreken

in een heilig huisje zonder kruisje valt

alles in het water

had nu het paardje maar niet

van stal gehaald

Marionet

meneer de president

slaapt u nu nog

u en de uwen

is waarschuwen u

en de uwen ontgaan

het virus

komt eraan zo klonk het

doch het matras

van de waan

is als het hoge

zomergras je kan

er blijkbaar

onschuldig als een

kind in gaan liggen

nu

snoert gij onderdanen

op straffe van

schaamteloos de mond

ja het is waarachtig nodig

want de opgeroepen dood

waarvan de bode

vooruit ging waart

immers rond

zo moet een ieder

met de meute mee

in optocht op naar

't vaccin gepromoot door

u en de uwen die

doof waren en zijn

voor 't venijn van

het virus dat mede

hier is vanwege u

en de uwen

opdat u

en de uwen terug

kunnen keren

naar de dromen

vol van welvaart en pret

blijft welzijn spartelen

als een marionet

Op deze website wordt in de loop van de komende maanden, gewerkt aan nieuwe items en een andere indeling.

Nieuwe gedichten

Nooit thuis

die gedachte

het laat je niet los

blos op je wangen

soms duurt het langer

dan de straat

in het kort over

kinderhoofdjes

wordt het kwaad

uitgegoten als

olie op het vuur

die gedachte

het laat je niet los

vat post als

een volgend uur

op de klok

je bent niet bij machte om

ook opwinden helpt niet

de tijd tikt

hoe dan ook door

je draait rondjes

in de rechte straat

kan geen rust vinden

kust hen in gedachte

praat tegen jezelf

ooit was je

luis in de pels

nooit thuis in eigen land

Piet Hardendood augustus 2021

Ware verbeelding

wij zijn het water naar de zee

dragers van de zon en maan

wij voeren zacht de liefde mee

op de golven af en aan

wij zijn de voren van de akkers

dragers van de winterslaap

wij zijn het die licht slapend wakker

het zaad aanmoedigen tot daad

wij zijn de wolken van de lucht

dragers van lucht waarop vogels zweven

wij bouwen ware luchtkastelen

en leven van de zon en regen

en wie of waar we ook maar zijn

het is ons allemaal om het even

geloven in vreugde en in de pijn

en in het samen alles delen

Piet Hardendood Augustus 2021

Mensbeeld

nu we welhaast

tot slachtvee zijn geworden

ordelijk geplaatst in rijen tot

pre verheven

zo overspelig vrijen met

het heilig fenomeen van de

symptoombestrijding

zonder condoom

onder het mom van wat

bevrijding heet

nu we zover zijn gekomen dat

wonderen slechts vrijplaats

kunnen vinden bij een

handjevol gelovigen

betalen we met elkaar de tol

omdat niets te dol was (en is)

en toch – toch blijf ik dromen

dat ik me in de mens vergis

Piet Hardendood juli 2021

Cyclus

je ondergaat de kim als

een zin die eindigt

in het duister

weet dat zij daar slaapt

je geliefde

slaapt

op een bed van verdiepend water

daar al je dromen omarmt

en

ze een stadium later ontvouwt

in haar charmekwartier

van het brekende licht

daar kwam zelfs

geen zwalkend woord aan te pas

het tekent bij herhaling

haar krachtig karakter

Piet Hardendood juli 2021

Praktijk – Ondersteuner

een prikje bloed ter controle

cholesterol goed

nierfunctie goed

goed - goed

alles goed

ze glunderde

alsof het over haar zelf ging

ze wierp nog een blik

op het scherm dat zegt

dat ik het gehad hebt

vraagt of ik ben ingeënt

ik eet gezond zei ik

even keek ze naar de grond

Piet Hardendood juni 2021 

Uit de te verschijnen bundel "Fragmenten".

7.

er loopt hier niemand voor

op de tijd van gisteren

alles en iedereen slaapt nog

nu we net wakker zijn

geworden

beseften niet dat

het zo dicht bij elkaar

baarmoederde

leven en dood

Het geluid

het geluid van de ochtend

draagt de stilte krachtig

op handen in

een vederlicht gebaar

vervlochten in zacht

zwevende kluwen tracht licht

zich een weg te banen naar

de belofte van een nieuwe dag

het schouwspel rolt zich

langzaam uit tussen de bomen

over wellustige akkers in de

droom van een wakker genaken

het geluid van de ochtend

op handen gedragen

klinkt op als een echo

over de graven

er is geen mens die het

nabootst

het geluid van de ochtend

ooit door één iemand gehoord

Piet Hardendood juni 2021

Beloofd is beloofd

ze grazen de liefde in

het piepjonge gras

doldwaze sprongetjes

ze dartelen een lieve lust

ze grazen dan hier dan daar

onbewust een gebroken hart

schrikdraad omheind

hun kroondomein en toch

als verliefden grazen ze

gekliefd water uit de krib

lest tongstrelend hun dorst

ze likken elkaar en

lispelen liefste woordjes

het jonge gras

kleurt één en al blos

ze grazen eenparig

voor het oog wat

onvaardig toen stond daar

de boog boven

het land van verlangen

Piet Hardendood juni 2021

Zomerliefde

de zomer nadert

schoorvoetend

liefde ploetert voort

in de opgeroepen

tweedeling

er is geen kind meer

die de was kan doen

besmettingsgevaar

heeft bij voorbaat al

een ziekte opgelopen

is vrijheid een

open wond geworden

konden we de

liefde maar

implanteren

we zouden het virus keren

en de zomer hij zou

grootvoets zijn intrede doen

Piet Hardendood mei 2021

Notendop

we zijn er weer

hier waar het leven anders is

tijd leunt er

achteloos achterover tegen de

verte van uitgestrekte akkers

andere geluiden doen het

frame van thuis verdwijnen

begroeten ruisend ons

de bomen alsof wij kind eigen

bladeren zijn

het leven is anders hier

kleiner

het past met ongekend gemak

op vlinder fladderende vleugels

zo anders zijn ook wij hier

net kinderen zijn we

kinderen in een notendop

Piet Hardendood mei 2021

Seizoensgebonden

je bent er jonger op geworden

de afgeleefde tijd

achterliggend

heeft je goed gedaan

en nu je hier in 't volle

strijklicht staat

je niets hebt aangetrokken

laat

het blote oog iets aan de

verbeelding over

we zullen moeten wachten op

wat voor ligt

Piet Hardendood 09-05-2021

Deze tijd

nu in deze tijd

velen onderduiken in

de vaccinatie en de

testlocatie om te

ontkomen aan het

zelf opgeroepen lot door

geen god bedacht

het is de macht van mensen

nu in deze tijd

waarin het mechanisme van

één grote wereldorde sluipend

gemeengoed dreigt te worden

nu in deze tijd waarin

mijn gemoed broedplaats is

geworden om de definitie van

vrijheid te herijken

nu in deze tijd

ervaar ik als afvallige de

eenzaamheid welke

(on)logischerwijs daaraan

ten grondslag ligt

05-05-2021 Piet Hardendood

Naaktportret

ik kleur kwetsbaar liefde in

op het innerwitte linnen

haar rode lippen beroeren

de stilte van het doek dat

zinnelijk strakgespannen

iets moois vermoed

haar ogen ogen

zeeblauw – schetsen

de verwondering van

't kind in haar

haar naaktheid ontwaakt

onder mijn bedeesde vingers

gloedvol roze blozen haar

borsten onder het vurig

bedachtzame penselen

ik aarzel hoe het weke vlees

te kleuren het intieme dat

enkel strijklicht kan verduren

het worden uren van verlangen

voordat haar benen onder

mijn handen als wonder op

het doek verschijnen om het geheel

te laten rijmen op jouw vrouw zijn

Oefening

ik wil je raden

sterk te zijn stel er

geen paal en perk

aan

beschouw alles

buiten je om als

on eigen

zonder oordeel

zwijgen is goud

ook al brand het

op het puntje

van je tong

bezie altijd op

afstand dat wat

er gebeurd

kleur

het pas dan in als

je je eigen bron

geraadpleegd

hebt

deel pas dan en

alleen dan uit

in handen die

verlangend opengaan