Pagina 3 Reeksen

De dag beschouwd ( 1 )

ik wandel onder

laaghangende takken

hoger fluiten wat vogels

de prangende vraag of

we vandaag kunnen

geraken aan de dag die

voorbij vliegt in het

raam van de uren

ondertussen verbeeld

ik me vleugels die

het bidden verduren

met als prooi stilste stilte

opdat de dag mij aanraakt

bewaakt dat ik

niet zou kunnen dichten

als het duister de nacht

De dag beschouwd ( 2 )

de geluiden van beneden

naar boven

beduiden het verstrijken

van dag

andersom is dat

eveneens het geval

er is geen reden om ze

te noemen we

weten ze wel

de auto’s

een brommer

een fietsbel

een stem

wat geblaf en gehuil

het schrille geluid van

de vogels

het zwaar monotoon van

een vliegtuig

het is alles even gewoon

zijn wij onderdeel

van het geheel

zoals de dag dat is van

de dagen

zoals geluid dat is door

de trilling van lucht

zij het

dat iedere dag anders is

afhankelijk van de plek

waar je luistert

van de tijd die

besteed wordt aan licht

hoe de wind deze dag

buigt en zich

aan bladeren hecht

of de trein op tijd spoort

enzovoort enzovoort

De dag beschouwd ( 3 )

in het kuiltje van

mijn handen valt wat regen

zou ze in onschuld

kunnen wassen of er

een builtje

zomerthee in hangen

de plassen die zich vormen

in kuilen van de straat

de wormen die aan

oppervlakte komen

het gaat voorbij aan

’s mensen

invloedssfeer

zomaar wat gedachten

bij vandaag

zomaar wat observeringen

waarbij je wensen zou

de thee samen met jou

te drinken

De dag beschouwd ( 4 )

het kroos in de sloot

de dag is er lui op

neergestreken

jong riet schiet

oeverloos er als

pennenstreken

bij omhoog

als het zou kunnen zou

ik er zachtjes bij willen

gaan liggen samen

met de tijd

de namen roepen van

die me lief zijn ze

begroeten kom erbij

want deze dag van

zon en regen

deze dag hij kan

er tegen

tegen luiheid  

De dag beschouwd ( 5 )

het is weer tasten nu

ook de zon in twijfel

straalt

doch deze dag hij

schaalt de zomer op

naar groter hoogten

waarin het licht door

wind bewogen mede

een rol speelt

ja deze dag waar

berkenbomen in

hun oude witte basten

staan te zwijgen

roept hij ons op thans

uit de kast te komen

deze dag bij te schrijven

in ons vergeeld bestand

De dag beschouwd ( 6 )

het water plooit zich diep

in voorhoofdsrimpelring

over het bruggetje hipt zeer

voorzichtig tsjilpend een vogeltje dat

niet wil storen nu op de rug van ’t water

een libelle neerstrijkt voor een massage

dit tafereeltje zomaar een deeltje

van de dag wil ons wellicht vertellen

dat rimpels kunnen worden gladgestreken